“Dutturi, dutturi, ma non mi havia dicta che nuia eravama zuna arancie?”. “Allura mi paria che il guberna è giallarussa”

Dialogo tra Montalbano e Catarella sui colori del lockdown
“Dutturi, dutturi, ma non mi havia dicta che nuia eravama zuna arancie?”.
Ura Catarelli si catafuttiva nel su officia macari sinza battiari o chidera come si c’havissa na cursia prifirintiala.
“Catarè, boni juorna: havi bussata?”-
Catarelli: “Nonsi, dutturi: la purta stava arapruta, indovi haviva da battiari?”.
Muntilbano: “Lo sapia ia indovi t’havissa battiari… Allura che mi haviva addimandata?”.
C: “Vi haviva addimandata di che culura simma?”.
M (taliannala siriusa): “Nun ti sapia diri bine: mi paria che fussa chiù arancia che russa”.
C: “Duttrui, ma ia stavia a parlari dei culuri di Cunta?”.
M:“Cunta una o Cunta bissa?”.
C: “Chella che Cunta hodie”.
M: “Allura mi paria che il guberna è giallarussa”.
C: “Ma ia nun parlave del pallune: commo ci hanna pittata aiera in tilivisiosa?”.
M: “Ma pirchia tu havia la tilivisiona iancanira: nun havia vista?”.
C: “Nonsi, io havia la tilivisiona a culura ma nun havia sintita”.
M: “Ognimoda paria che simma gialla”.
C: “E che mi venia a significari?”.
M: “Che putimma accontpnuari a farici le mintulas nuestras”.
C: “Ah, che billa: allura dumminica mi ni vaia campagne campagne… “.
M: “Va bine, Catarè, ma nun ti dimminticari di mittirisi la maschirina… “.
C: “Dutturi, ma che me la mitta a fari la maschirina: in campagne vaia ia sula”.
M: “Sissi, ma putissa ncuntrari nu cummissaria de pulitia… “.
C: “Ma lia la dumminica si facia la passiata molo mola a Marinelle”.
M: “E se u cummussaria cangi ntentiona e vaia campagne campagne?”.
C: “Io pinsa che stu cummissarie mi volia rumpiri i cabasisa a mia”.
M: “E bona pinzasse”.
C: “Ma allura cuvidda nun ni tinimma se non ci havino data il loccodanna?”.
M: ”Ci stavia, ci stavia: ma pi ura putimma apparari cu l’ospitalia. Ma a ca a quinnici juorna omnia potia cangiari”.
C: “Ma spiramma che apparamma la butta e che nun cangia nihila”.
M: ”(…)”
C: “Nun mi parita pirsuasa, dutturi”.
M: “E infacta nun lo sugno: havimma da tinire le antinna a tirra”.
C: “E che simma lummaca?”.
M: “Macari, ma cu cheste chiara di lunnia havimma da annari adagia macari nuia”.
C: “Dutturi, ma commo maia lu sceriffa stavia ncazzata?”.
M: “Nun lu sapia Catarè: chilla poia u sciriffa stavia simpre ngiarmata; paria che ci l’havia cu l’universa criata”.
C: “E na vota ci l’havia cu i curridura… “.
M: “E na vota cu li carusa che si vevana la birre la sira… “.
C: “E na vote cu a sinistre… “.
M: “E na vote cu la destere”.
C: “Ma iddo pulticaminta che iè?”.
M: “Nun lo sapia: forsi è sula na mintula”.
C: “E il facta che è na mintula sinza parlamintula lo faria stari sulitaria”.
M: “Gli facimma nu billa parlamintula?”.
C: “Nonsi, duttrui, est meliora che ci faccimma le mintulas nuestras”.
M: “Che chista ci potia accluderi a pi issa”.
C: “E quanno ci claudana e pigliamma i loccodanna a nuia chi ci salvia?”.
M: “Iusta est”.
C: “Dutturi, ma a mia u sciriffa mi facia na cirta pina”.
M: “Pirchia?”.
C: “Mi paria na pirsona sula”.
M: “Catarè, ma qualia sula: chilla tenia familia”.
C: “Allura pirchia si nun è sula davia le sula?”.
M: (…)”.
Vincenzo Aiello ilnapolista © riproduzione riservata