Montalbano nota Catarella “’ngiarmata” così, preoccupato e incuriosito, lo chiama in ufficio per saperne di più

Catarelli pariva nu murta viventa: erino juorna che eri ‘ngiarmata e nun diciva nihilo che non gli vinisse cummannata.
Muntilbano pe nu pauca pinsai che ci haviva le mintulas suas ma il facta stavia addivintananna cammuriosa assai e quinni si addicise a clamarla in officia.
“Catarè, ti havio facta acclamare ca pirchia tu mi apprioccupa… “.
Catarelli simpra chiù ‘ngiarmata: “Dutturi pirchia mi fa scantari, che assuccesse?”.
Muntilbano: “A mia nihila, ma tu paria che ti havia murta la iatta”.
Catarelli: “Dutturi, ma ia iatta nu ni tinia!”.
M: “Allura chi ti è murta?”.
“Nihilo dutturi: stamma omnes bina”.
M: “Allura pirchia tina chella facie da Vinnirdi Sancta?”.
C: “Dutturi, lia macari psiucologa è?”.
“Nun ligga Ricalcata ma mi la cava macari ia”.
C: “In efficta nu prublema ci stessa… “.
“Arapriti cu mia… “.
C: “Macari Parrina est lia?”.
M: “Sugno nu pauca de omnia”.
C: “Allura ia stavia ngiarmata pirchia Dracunia havia vitata le prucissiuna de Pasca…”
M: “Va bine, ma sula pe chis’annalia”.
C: “Dutturi, si dicia macari l’annalia passata e poia havia vista che stamma nova puncta e a caput”.
“Va bine ma pi n’ata annalia nun si potia prigari siparata sine fanfara?”.
C: “Dutturi, ma ia è da quanna sugna carusa che mi vaco a pigliari la vesta”.
M: “E sine vesta nun potia fari Pasca?”.
C: “’Cillentia, i ura mi sugna bituata a farrisilla e si nu la faccia mi pari che mi ammanca qualicusa… ”.
M: “Ma ia ancura havia accapiri – parlanna cu rispitta; nuta parianti di Muntilbano – pirchia homina ammatura commo a tia si mittana nu sacca nira in tista e si ni vanna a passiari la nocte e la sira faccina ammuina?”.
C: “Ma dutturi, nuia annamma a cumpagnari la Madunnuzza addulurata e il Crista murta!”.
M: “Ma nun ci potita iri cu lu Spirita pe n’ata vuta?”.
C: “Dutturi, ia nun havia accapita ancura che fusse stu Spirita; nuia havimma facta accussi da simpra. Nuia havimma da fari vidiri che sufrimma pe ‘O Signuruzzu beddra…”.
M: “E nun potia suffriri dintra di tibi?”.
C: “Ma chella che nun si vidia nun ecsista, dutturi, nun lo sapia macari lia?”.
M: “(…)”.
C: “Ma pirchia l’annalia che vinia nun veni macari lia a cantari il Miserevolia?”.
M: “Pirchia a mia nun mi piacia fari vidiri”.
C: “E che le piacia?”.
M: “Mi piacia pinsari e prigari dintra mihi”.
C: “Ma lia havia da pinsari che campa macari cu l’ata”.
M: “Ma a mia campari truppa cu l’ata nun tanta mi piacia”,
C: “Sugno gusta che ia arrispitta (parlanna cu rispitta)”.
M: “Havia piaciri che mi accapiscia”.
C: “Ma lia dutturi havia da accapiri che macari il puebla che nun tenia le Scola che havia lia havia da comunicari la sua riligiusitata”.
M: “Catarè, ma nun ti paria che cà omnes aggiurana e niuna facia na mintula?”.
C: “Chella macari è vira, ma lia divia esseri tulleranta: omnis de nuia tene il su moda di vidiri ‘O Signuruzzu sua”.
M: “E mo cà mi paria che ci sugno truppa case di tullerantia”.
C: “Dutturi, lia non havia da fari la Mirlinia riligiusa”.
M: “Va bine, tiena rationem macari tibi”.
C: “Ma lia tina na billa vocia?”.
M: “No sugno stunata”.
C: “Allura ia la facia purtari il carisma che pe il Miserevulia ci voli la vocia iusta”.
M: “(…)”.